رنج و هجران وبلا از غربتم لبریز بود            دیده، عمری بود از غم های من خونریز بود
کـربـلایـم سـامـرا و قـاتـلـم زهـر جـفـا            گـوشه تبـعـیدگـاهم، قـتـلگـاهم نیـز بود

دیده‌ام از نـیـنوا هردم زیارتگـاه داشت            ناله‌ام، صبح و مسا مانند رستاخیز بود
درد تحـقـیر و حکـایت نامه بی‌حـرمتی            گوشه‌هایی زآن غضب‌های جنون‌آمیز بود
این همه درد و شکنجه این همه صبر و فراق            در بـر خـانـه‌نـشیـنی عـلی نـاچـیـز بود
خاطر رنجیده‌ام، داغ در و دیوار داشت            عـمر کـوتـاهم تمـاماً یاد آن دهـلیز بود
اولین دست ستمگر، یاس طاها را شکست            بعد از آن غم، هر بهاری نزد ما پائیز بود
نقشه قتل من از دیرینه مطرح شد ولی            پیـش دشمن فـتـنه تـبـعـید دسـتاویز بود
زخم پنهان دلم، مرهم ندارد غیر زهـر            از همان زهری که بهر مجتبی تجهیز بود
دست لرزانم، گواه زخم سوزان من است            کشتن این زهـر مثل نیـزه‌های تیـز بود
آخرین خورشید پیدایم ولی در پشت ابر            درد پنهان بودن از شیعه ملال انگیز بود
در میان شیعیان خویش مـاندم ناشـناس            سیره‌ام با این وجود از رنجشان پرهیز بود
دیده بستم همچو یعقوب از جمال یوسفم            آخرین دیدار با مهدی چه حزن انگیز بود
می‌رسد اینک زمان انتـقام ای شیعـیان            قـائم ما می‌سـتــاند حـق ما از دشـمـنان